- дучанд
- [دوچند]ду баробар, ду бор: дучанд афзудан, дучанд зиёд кардан, дучанд кам кардан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
ғайрат — [غيرت] а 1. кит. рашк; ғаюрӣ; ҳамият 2. саъю кӯшиши бисёр, ҳаракати зиёд; ҷуръат, ҷасорат: ғайрату қобилият, ғайрату ҳиммат, қувват ва ғайрат; ба тариқи истиора: деги ғайрати касе аз ҷӯш мондан, миёни ғайрати худ бастан, хуни ғайрату ҳамияти касе … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дукарата — [دوکرته] ду баробар зиёд, дучанд; ниг. дубора … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дучандон — [دوچندان] ниг. дучанд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
изъоф — [اضعاف] а. дучанд гардонидан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
музоаф — [مضاعف] а. кит. дучанд, ду баробар ◊ ҷуфтакро музоаф кардан а) думро хода карда гурехтан; б) тез бадар рафтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мумсик — [ممسک] а. хасис, гурусначашм; харҷи мумсик дучанд (зарб.) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чанд — [چند] 1. миқдори номуайян; чанд нафар; ба чанд ба якчанд, ба чандин; ба чанд нафар бо якчанд нафар 2. муддати номуайян, мӯҳлати номуайян; якчанд вақт дақиқае чанд; чанд гоҳ (вақт) якчанд муддат, муддате 3. ҷонишини саволӣ, ки ба чӣ миқдор, чӣ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ